محاسبه معادل تمام وقت (FTE) یک معیار مفید برای مشاغل برای تعیین تعداد کل کارکنان تمام وقت آنها با در نظر گرفتن کارمندان پاره وقت و ساعات کار آنها است. محاسبات FTE معمولاً در برنامه ریزی نیروی کار، بودجه بندی و تخصیص منابع استفاده می شود

مرحله 1: تعریف هفته کاری اولین گام در محاسبه FTE، تعریف هفته کاری استاندارد برای کارکنان تمام وقت در سازمان شما است. این معمولاً به تعداد ساعات کار یک کارمند تمام وقت در هفته اشاره دارد. رایج ترین هفته کاری 40 ساعت است، اما می‌تواند بر اساس سیاست های صنعت یا شرکت متفاوت باشد.

مرحله 2: تعیین ساعات کار پاره وقت در مرحله بعد، باید تعداد ساعات کار کارمندان پاره وقت در یک دوره خاص را تعیین کنید. این را می توان با بررسی جدول زمانی، سوابق حقوق و دستمزد، یا هر سند مرتبط دیگری که ساعات کاری آنها را ردیابی می کند، انجام داد. مطمئن شوید که تمام کارمندان پاره وقت را در مدت زمان تعیین شده در نظر بگیرید.

مرحله 3: محاسبه کل ساعت های معادل پاره وقت برای محاسبه کل ساعت های معادل پاره وقت، تعداد کل ساعات کار پاره وقت را بر هفته کاری استاندارد تقسیم کنید. مثلا اگر سه کارمند پاره وقت دارید که در مجموع 60 ساعت در هفته کار کرده اند و یک هفته کاری استاندارد 40 ساعت کار کرده اند، محاسبه به صورت زیر خواهد بود:

کل ساعت های معادل پاره وقت = کل ساعات کار پاره وقت / هفته کاری استاندارد مجموع ساعت های معادل پاره وقت = 60 ساعت / 40 ساعت مجموع ساعت های معادل پاره وقت = 1.5 FTE

در این مورد، سه کارمند پاره وقت نماینده 1.5 کارمند تمام وقت معادل هستند.

مرحله 4: تعیین تعداد کارمندان تمام وقت مرحله بعدی تعیین تعداد کل کارکنان تمام وقت در بازه زمانی تعریف شده است. این را می توان به راحتی از سوابق منابع انسانی یا پایگاه داده کارکنان به دست آورد.

مرحله 5: محاسبه کل ساعت های معادل تمام وقت برای محاسبه کل ساعت های معادل تمام وقت، تعداد کارمندان تمام وقت را در هفته کاری استاندارد ضرب کنید. مثلا اگر 10 کارمند تمام وقت با یک هفته کاری استاندارد 40 ساعت دارید، محاسبه به صورت زیر خواهد بود:

مجموع ساعتهای معادل تمام وقت = تعداد کارمندان تمام وقت هفته کاری استاندارد مجموع ساعتهای معادل تمام وقت = 10 کارمند 40 ساعت کل ساعتهای معادل تمام وقت = 400 FTE

در این مورد، 10 کارمند تمام وقت معادل 400 ساعت تمام وقت هستند.

مرحله 6: اضافه کردن مجموع ساعتهای معادل پاره وقت و کل ساعتهای معادل تمام وقت برای دریافت تعداد کل FTE، کل ساعتهای معادل پاره وقت و کل ساعتهای معادل تمام وقت را با هم اضافه کنید. با بهره‌گیری از مثال های قبلی:

تعداد کل FTE = کل ساعت های معادل پاره وقت + کل ساعت های معادل تمام وقت کل تعداد FTE = 1.5 FTE + 400 FTE تعداد کل FTE = 401.5 FTE

در این مورد، تعداد کل FTE 401.5 است، که به این معنی است که شما نیروی کاری معادل تقریباً 401.5 کارمند تمام وقت دارید.

مرحله ۷: تنظیمات را در نظر بگیرید بسته به نیازها و شرایط سازمانتان، ممکن است لازم باشد تعداد FTE محاسبه شده را اصلاح کنید. برخی از تعدیل‌های متداول شامل محاسبه ساعات اضافه کاری، کارگران موقت یا نوسانات فصلی در سطح کارکنان است.

مرحله 8: محاسبه میانگین FTE برای محاسبه میانگین FTE در یک دوره خاص، تعداد کل FTE را بر تعداد دوره های در نظر گرفته شده تقسیم کنید. مثلا اگر می خواهید میانگین تعداد FTE ماهانه برای یک سال را محاسبه کنید:

میانگین FTE ماهانه = تعداد کل FTE / تعداد ماه ها میانگین FTE ماهانه = 401.5 FTE / 12 ماه میانگین FTE ماهانه = 33.46 FTE

در این مورد، میانگین تعداد FTE ماهانه تقریباً 33.46 است.

مرحله 9: بهره‌گیری از FTE در برنامه ریزی نیروی کار هنگامی که تعداد FTE را محاسبه کردید، می‌توانید از آن برای اهداف مختلف برنامه ریزی نیروی کار استفاده کنید. این به تعیین نیازهای کارکنان، بودجه بندی برای هزینه های مربوط به کارکنان و ارزیابی سطوح بهره وری در سازمان کمک می کند.

مرحله 10: مرتباً مرور و به‌روزرسانی کنید مهم است که محاسبات FTE خود را مرتباً مرور و به‌روزرسانی کنید تا هرگونه تغییر در ترکیب نیروی کار شما منعکس شود. این تضمین می کند که تعداد FTE شما دقیق و مرتبط با فرآیندهای تصمیم گیری باقی می ماند.

این مراحل یک چارچوب کلی برای محاسبه FTE ارائه می‌کنند، اما تطبیق آنها با شرایط و شرایط سازمانی خاص شما ضروری است.

نکات و فرمول های اضافی

1. محاسبه FTE متناسب: اگر می خواهید تعداد FTE را برای یک کارمند خاص یا گروهی از کارمندان محاسبه کنید، می‌توانید از فرمول زیر استفاده کنید:FTE کارمند فردی = ساعات کار کارمند / هفته کاری استاندارد

   مثلا اگر یک کارمند 30 ساعت در هفته با یک هفته کاری استاندارد 40 ساعت کار کرده است:

   FTE کارمند فردی = 30 ساعت / 40 ساعت FTE کارمند فردی = 0.75 FTE

2. محاسبه میانگین وزنی FTE: اگر کارمندانی دارید که ساعات مختلف در هفته یا با هفته های کاری متفاوت کار می کنند، می‌توانید میانگین وزنی FTE را با بهره‌گیری از فرمول زیر محاسبه کنید:میانگین وزنی FTE = (FTE کارکنان فردی * تعداد کارمندان) / تعداد کل کارکنان

   این فرمول هم FTE هر یک از کارکنان و هم سهم متناسب آنها در تعداد کل کارکنان را در نظر می گیرد.

3. تنظیم ساعات پاره وقت: اگر کارمندان پاره وقت کمتر از هفته کاری استاندارد کار می کنند، می‌توانید محاسبه FTE آنها را با تقسیم ساعات واقعی کار آنها بر هفته کاری استاندارد تنظیم کنید. مثلا اگر یک کارمند پاره وقت 30 ساعت در هفته کار می کرد با یک هفته کاری استاندارد 40 ساعت:FTE کارمند پاره وقت تعدیل شده = ساعت واقعی کار / هفته کاری استاندارد FTE کارمند پاره وقت تنظیم شده در هفته = 30 ساعت / 40 ساعت کارمند پاره وقت تنظیم شده FTE = 0.75 FTE

این نکات و فرمول‌های اضافی انعطاف‌پذیری را در محاسبه FTE برای سناریوهای مختلف و تنظیمات کارمندان فراهم می‌کنند.

منابع :‌

1. انجمن مدیریت منابع انسانی (SHRM): SHRM یک انجمن حرفه ای است که منابع و راهنمایی در مورد موضوعات مختلف منابع انسانی از جمله برنامه ریزی نیروی کار و محاسبات FTE ارائه می دهد. وب‌سایت آنها بینش‌های ارزشمند و بهترین روش‌ها را برای کسب‌وکارها در هر اندازه ارائه می‌دهد.
2. ایالات متحده دفتر آمار کار (BLS): BLS داده های جامع بازار کار، تحقیقات و اطلاعات آماری را ارائه می دهد. وب سایت آنها شامل منابعی است که می‌تواند در درک ترکیب نیروی کار و روند اشتغال مفید باشد.
3. Investopedia: Investopedia یک منبع آنلاین معتبر است که آموزش مالی و راهنمایی های عملی را در مورد موضوعات مختلف مرتبط با تجارت ارائه می دهد. آنها مقالات مفصلی در مورد محاسبات FTE و سایر معیارهای HR ارائه می دهند.

مرحله 1: اهداف خود را تعیین کنید قبل از شروع بهره‌گیری از میزبانی ویدیو و وب سایت های اشتراک گذاری، ضروری است که اهداف خود را مشخص کنید. آیا به دنبال تبلیغ برند خود، آموزش مخاطبان خود یا صرفا سرگرم کردن هستید؟ درک اهداف شما به شکل گیری استراتژی کلی و فرآیند تولید محتوا کمک می کند.

مرحله 2: بستر مناسب را انتخاب کنید وب‌سایت‌های میزبانی و اشتراک‌گذاری ویدیوی متعددی در دسترس هستند که هر کدام ویژگی‌های منحصربه‌فرد و مخاطبان هدف خود را دارند. برخی از پلتفرم های محبوب عبارتند از یوتیوب، Vimeo، Dailymotion و Twitch. در مورد گزینه های مختلف تحقیق کنید و پلتفرمی را انتخاب کنید که با اهداف و مخاطبان هدف شما مطابقت دارد.

مرحله 3: تهیه محتوای جذاب برای جذب بینندگان در وب‌سایت‌های میزبانی ویدیو و اشتراک‌گذاری، تهیه محتوای قانع‌کننده بسیار مهم است. روی تولید ویدیوهای با کیفیت بالا که آموزنده، سرگرم کننده یا از نظر بصری جذاب هستند تمرکز کنید. علایق مخاطب هدف خود را در نظر بگیرید و محتوای خود را بر اساس آن تنظیم کنید.

مرحله 4: بهینه سازی فراداده ویدیو هنگام آپلود ویدیوها در پلتفرم های میزبانی، ابرداده را برای افزایش قابلیت کشف بهینه کنید. کلمات کلیدی مرتبط را در عناوین، توضیحات، برچسب ها و دسته بندی ها قرار دهید. این به موتورهای جستجو کمک می کند ویدیوهای شما را به طور دقیق فهرست کنند و دید آنها را در نتایج جستجو بهبود می بخشد.

مرحله 5: آپلود ویدیوها هنگامی که محتوای ویدیوی خود را ایجاد کردید و متادیتا را بهینه کردید، زمان آپلود ویدیوهای خود در پلتفرم میزبانی فرا رسیده است. اکثر پلتفرم‌ها رابط‌های کاربرپسندی را برای آپلود ویدیوها ارائه می‌کنند که به شما امکان می‌دهند عنوان، توضیحات، تصاویر کوچک و سایر جزئیات مرتبط را اضافه کنید.

مرحله 6: سفارشی کردن تنظیمات ویدیو پلتفرم‌های میزبانی ویدیو گزینه‌های سفارشی‌سازی مختلفی را برای بهبود تجربه مشاهده ارائه می‌دهند. می‌توانید تنظیماتی مانند حریم خصوصی (عمومی یا خصوصی)، کیفیت پخش، زیرنویس‌ها/زیرنویس‌ها و موارد دیگر را تنظیم کنید. از این ویژگی ها برای ارائه بهترین تجربه کاربری ممکن استفاده کنید.

مرحله 7: ویدیوهای خود را تبلیغ کنید برای به حداکثر رساندن دسترسی ویدیوهای خود، تبلیغ موثر آنها بسیار مهم است. ویدیوهای خود را در پلتفرم های رسانه های اجتماعی به اشتراک بگذارید، آنها را در وب سایت یا وبلاگ خود جاسازی کنید، با اینفلوئنسرها یا سایر سازندگان محتوا همکاری کنید و از طریق نظرات و بحث ها با مخاطبان خود درگیر شوید.

مرحله 8: تجزیه و تحلیل عملکرد اکثر پلتفرم های میزبانی ویدیو ابزارهای تجزیه و تحلیلی را ارائه می دهند که به شما امکان می دهد عملکرد ویدیوهای خود را ردیابی کنید. معیارهایی مانند بازدیدها، زمان تماشا، تعامل و جمعیت شناسی مخاطبان را رصد کنید. تجزیه و تحلیل این داده ها به شما کمک می کند تا بفهمید چه چیزی در بینندگان شما تاثیرگذار است و محتوای آینده را بر این اساس بهینه کنید.

مرحله 9: با مخاطبان خود تعامل برقرار کنید ایجاد یک جامعه پیرامون ویدیوهای خود برای موفقیت طولانی مدت ضروری است. به نظرات پاسخ دهید، به سوالات پاسخ دهید و با بینندگان خود درگیر شوید. این نه تنها حس ارتباط را تقویت می کند، بلکه بینندگان را تشویق می کند تا به مشترکین یا مشتریان وفادار تبدیل شوند.

مرحله 10: همکاری با دیگران همکاری با سایر سازندگان در جایگاه شما می‌تواند به گسترش دسترسی شما و جذب بینندگان جدید کمک کند. همکاری در پروژه های مشترک، نمایش ویدیوهای یکدیگر یا شرکت در جلسات مهمان را در نظر بگیرید. این تبلیغات متقابل می‌تواند محتوای شما را به مخاطبان بیشتری معرفی کند.

مرحله 11: ثابت بمانید هنگام بهره‌گیری از میزبانی ویدیو و وب‌سایت‌های اشتراک‌گذاری، یکنواختی کلیدی است. یک برنامه منظم برای بارگذاری تنظیم کنید و به آن پایبند باشید. این به ایجاد پیش بینی در بین مخاطبان کمک می کند و آنها را درگیر می کند. این را هم توجه کنید که، نام تجاری ثابت در بین ویدیوهای شما به ایجاد یک هویت قابل تشخیص کمک می کند.

مرحله 12: به طور مستمر پیشرفت کنید در خاتمه، همیشه برای بهبود تلاش کنید. به بازخورد بینندگان توجه کنید، از آخرین روندها و بهترین شیوه ها به روز باشید و قالب ها یا سبک های جدید را آزمایش کنید. با بهبود مستمر محتوای ویدیویی خود، می‌توانید مخاطبان خود را درگیر نگه دارید و بینندگان جدیدی را جذب کنید.

با دنبال کردن این 12 مرحله، می‌توانید به طور موثر از میزبانی ویدیو و وب سایت های اشتراک گذاری برای تبلیغ برند خود، به اشتراک گذاری محتوای ارزشمند و تعامل با مخاطبان خود استفاده کنید. به یاد داشته باشید که موفقیت ممکن استیک شبه اتفاق نمی افتد، اما با فداکاری و ثبات، می‌توانید حضوری پر رونق در این پلتفرم ها ایجاد کنید.

منابع : 

1. یوتیوب - یوتیوب محبوب‌ترین وب‌سایت میزبانی و اشتراک‌گذاری ویدیو در سطح جهانی است که به کاربران امکان می‌دهد ویدیوها را آپلود، مشاهده و به اشتراک بگذارند. این به عنوان مرجع اصلی برای درک بهترین شیوه ها و ویژگی های میزبانی ویدیو عمل می کند.
2. Vimeo - Vimeo یکی دیگر از پلتفرم های میزبانی ویدیوی برجسته است که به دلیل محتوای با کیفیت بالا و جامعه خلاق خود شناخته شده است. این اطلاعات بینش ارزشمندی در مورد تولید ویدیو، بهینه سازی و استراتژی های تعامل ارائه می دهد.
3. Dailymotion - Dailymotion یک پلتفرم به اشتراک گذاری ویدیو است که ترکیبی از محتوای حرفه ای و تولید شده توسط کاربر را ارائه می دهد. اطلاعاتی درباره کسب درآمد از ویدیو، مدیریت محتوا و استراتژی‌های توزیع ارائه می‌کند.

توجه داشته باشید که منابع فوق به عنوان منابع معتبر در زمینه موضوع مورد بحث ذکر شده است.

روابط سمی می‌تواند از نظر احساسی تخلیه کننده، آسیب زا و ناسالم باشد. اگر خود را در یک رابطه مسموم می بینید، ضروری است که برای رسیدگی به مسائل و تلاش در جهت پویایی سالم تر اقدامات لازم را انجام دهید. در اینجا شش مرحله و بیست نکته در مورد چگونگی رفع یک رابطه سمی وجود دارد:

مرحله 1: سمیت را بشناسید اولین قدم برای رفع یک رابطه سمی، اذعان به وجود آن است. در مورد الگوها، رفتارها و پویایی هایی که رابطه را سمی می کنند، فکر کنید. این آگاهی برای شروع تغییر بسیار مهم است.

مرحله 2: ارتباط آزادانه ارتباط موثر در هر رابطه ای حیاتی است، مخصوصا زمانی که سعی در رفع یک رابطه سمی دارید. نگرانی ها، احساسات و نیازهای خود را آشکارا و با صداقت با شریک زندگی خود بیان کنید. آنها را به انجام همین کار تشویق کنید. ارتباط شفاف می‌تواند به شناسایی مسائل اساسی و یافتن راه حل کمک کند.

مرحله 3: تعیین مرزها ایجاد مرزها در روابط سمی بسیار مهم است. تعریف کنید که چه رفتاری قابل قبول است و چه رفتاری قابل قبول نیست. این مرزها را به وضوح با شریک زندگی خود در میان بگذارید و مطمئن شوید که او عواقب عبور از آنها را درک می کند. مرزها به حفظ احترام و ایجاد محیط سالم‌تر کمک می‌کنند.

مرحله 4: به دنبال کمک حرفه ای باشید گاهی اوقات، رفع یک رابطه سمی به کمک حرفه ای نیاز دارد. به دنبال زوج درمانی یا مشاوره باشید تا از طریق مسائل عمیق حل شود و از یک شخص ثالث بی طرف راهنمایی بگیرید. یک درمانگر می‌تواند بینش ها و ابزارهای ارزشمندی برای بهبود رابطه ارائه دهد.

مرحله 5: تمرکز بر مراقبت از خود مراقبت از خود در مواجهه با یک رابطه سمی ضروری است. در فعالیت‌هایی شرکت کنید که به شما شادی می‌دهند، شفقت به خود را تمرین کنید و سلامت جسمی و روانی خود را در اولویت قرار دهید. با پرورش خود، می‌توانید بهتر از چالش های رابطه عبور کنید.

مرحله 6: ارزیابی پیشرفت به طور منظم پیشرفت تلاش های خود را برای رفع این رابطه سمی ارزیابی کنید. به این فکر کنید که آیا هر دو طرف به طور فعال برای تغییر مثبت کار می کنند و آیا رابطه سالم تر می شود یا خیر. اگر پیشرفت حداقل باشد یا وجود نداشته باشد، ممکن است لازم باشد آینده رابطه مورد ارزیابی مجدد قرار گیرد.

در اینجا بیست نکته وجود دارد که می‌تواند به رفع یک رابطه سمی کمک کند:

1. رفتارهای سمی را شناسایی کنید - رفتارهای خاصی را که در مسمومیت نقش دارند را بشناسید و مستقیماً به آنها رسیدگی کنید.
2. گوش دادن فعال را تمرین کنید - به نگرانی های شریک زندگی خود توجه کنید و با گوش دادن فعالانه بدون قضاوت، احساسات او را تأیید کنید.
3. ابراز همدردی کنید - نسبت به احساسات و تجربیات شریکتان درک و شفقت نشان دهید.
4. روی مهارت‌های حل تعارض کار کنید - روش‌های سالم برای حل تعارض‌ها را بیاموزید، مانند سازش، حل مشکل فعال، و ارتباط مؤثر.
5. از سرزنش بازی بپرهیزید - به جای سرزنش یکدیگر، بر یافتن راه حل ها و پذیرفتن مسئولیت اعمال خود تمرکز کنید.
6. اعتماد را پرورش دهید - بازسازی اعتماد زمان و تلاش می خواهد. در اقدامات خود ثابت، قابل اعتماد و شفاف باشید.
7. مکانیسم‌های مقابله سالم را ایجاد کنید - راه‌های سالمی برای مدیریت استرس و احساسات به‌صورت فردی و زوجی پیدا کنید.
8. رشد شخصی را تشویق کنید - از پیشرفت شخصی یکدیگر حمایت کنید و در جهت اهداف فردی تلاش کنید.
9. بخشش را تمرین کنید - نارضایتی های گذشته را کنار بگذارید و یکدیگر را ببخشید تا به جلو بروید.
10. یک شبکه پشتیبانی بسازید - از دوستان قابل اعتماد، خانواده یا گروه‌های حمایتی که می‌توانند راهنمایی و تفاهم را ارائه دهند، حمایت بخواهید.
11. اهداف مشترک ایجاد کنید - در تعیین اهداف مشترک برای رابطه همکاری کنید و برای دستیابی به آنها با یکدیگر همکاری کنید.
12. در صورت نیاز استراحت کنید - اگر مسمومیت شدید شد، استراحت های کوتاهی داشته باشید تا دیدگاه و شارژ مجدد را به دست آورید.
13. علائق مشترک پیدا کنید - در فعالیت هایی شرکت کنید که هر دوی شما از آن لذت می برید تا پیوند خود را خارج از الگوهای سمی تقویت کنید.
14. انعکاس خود را تمرین کنید - به طور مرتب رفتارها، انگیزه‌ها و سهم خود را در مسمومیت رابطه بیندیشید.
15. از جنگ قدرت خودداری کنید - به جای تلاش برای کنترل یا تسلط بر یکدیگر، بر تقویت برابری و احترام متقابل تمرکز کنید.
16. پیروزی های کوچک را جشن بگیرید - تغییرات مثبت کوچک در رابطه را تصدیق و قدردانی کنید.
17. از اشتباهات گذشته بیاموزید - از تجربیات گذشته استفاده کنیدبه عنوان فرصت های یادگیری برای جلوگیری از تکرار الگوهای مضر.
18. ارزش‌های مشترک ایجاد کنید - ارزش‌ها و باورهای مشترکی را که می‌توانند به عنوان پایه‌ای برای یک رابطه سالم‌تر عمل کنند، شناسایی کنید.
19. روشن فکری خود را حفظ کنید - به روی دیدگاه‌ها، ایده‌ها و راه‌حل‌های جدیدی که می‌تواند رابطه را بهبود بخشد، باز باشید.



20. صبر را تمرین کنید - التیام یک رابطه سمی به زمان و تلاش نیاز دارد. در طول این فرآیند با خود و شریک زندگی خود صبور باشید.

این مراحل و نکات چارچوبی را برای پرداختن به سمیت در روابط و کار به سمت پویایی سالم‌تر ارائه می‌دهند. به یاد داشته باشید که هر رابطه منحصر به فرد است و ممکن است لازم باشد این استراتژی ها را متناسب با شرایط خاص خود تطبیق دهید.

سه مرجع معتبر که در تهیه این مقاله از آنها استفاده شده:

1. روانشناسی امروز - منبع قابل اعتمادی که بینش‌هایی را از متخصصان سلامت روان ارائه می‌کند، از جمله مقالاتی در مورد روابط، ارتباطات و رشد شخصی.



2. کلینیک مایو - یک سازمان پزشکی مشهور که اطلاعات مبتنی بر شواهد را در مورد جنبه‌های مختلف روابط، از جمله پویایی سمی و حل تعارض ارائه می‌دهد.
3. موسسه گاتمن - بنیانگذار دکتر. جان و جولی گاتمن، این موسسه تحقیقاتی بر درک روابط متمرکز است و منابع ارزشمندی را برای بهبود ارتباطات، اعتماد و سلامت کلی روابط فراهم می‌کند.

آزمون t دو نمونه ای یک آزمون آماری است که برای مقایسه میانگین دو گروه مستقل استفاده می شود تا مشخص شود که آیا تفاوت معنی داری بین آنها وجود دارد یا خیر. این تست معمولا در زمینه های مختلف از جمله تحقیقات، تجارت و مراقبت های بهداشتی استفاده می شود. برای انجام یک آزمون t دو نمونه ای می‌توانید مراحل زیر را دنبال کنید:

مرحله 1: تعریف فرضیه صفر و جایگزین اولین گام در انجام آزمون t دو نمونه ای، تعریف واضح فرضیه صفر (H0) و فرضیه جایگزین (Ha) است. فرضیه صفر معمولاً فرض می کند که تفاوت معنی داری بین میانگین دو گروه وجود ندارد، در حالی که فرضیه جایگزین نشان می دهد که تفاوت معنی داری وجود دارد.

مرحله 2: سطح اهمیت را انتخاب کنید سپس، باید سطح اهمیت (α) را انتخاب کنید، که احتمال رد فرضیه صفر را در زمانی که درست است تعیین می کند. سطوح معنی داری معمولاً مورد استفاده شامل 05/0 (5%) و 01/0 (1%) است.

مرحله 3: جمع آوری داده ها داده ها را از هر دو گروهی که می خواهید مقایسه کنید جمع آوری کنید. مطمئن شوید که داده‌های جمع‌آوری‌شده با مفروضات آزمون t مطابقت دارند، مانند توزیع نرمال و داشتن واریانس‌های مساوی.

مرحله 4: محاسبه آمار توصیفی محاسبه آمار توصیفی برای هر گروه، از جمله میانگین نمونه، انحراف استاندارد نمونه، و حجم نمونه. این آمار یک نمای کلی از ویژگی های هر گروه ارائه می دهد.

مرحله 5: بررسی فرضیات قبل از ادامه آزمون t، ضروری است بررسی کنید که آیا فرضیات خاصی برآورده شده اند یا خیر. این مفروضات شامل نرمال بودن (داده ها باید از توزیع نرمال پیروی کنند)، استقلال (مشاهدات در یک گروه نباید با مشاهدات در گروه دیگر مرتبط باشد) و واریانس های برابر (تغییرپذیری در هر گروه باید مشابه باشد).

مرحله 6: انجام آزمون Levene’s برای برابری واریانس ها اگر فرض واریانس های مساوی مورد سوال است، می‌توانید آزمون Levene را برای ارزیابی اینکه آیا واریانس های دو گروه تفاوت معنی داری دارند انجام دهید. اگر مقدار p از این آزمون کمتر از سطح معناداری انتخابی شما باشد، ممکن است لازم باشد از یک نسخه اصلاح شده آزمون t استفاده کنید که واریانس های مساوی را فرض نمی کند.

مرحله 7: آزمون T دو نمونه را انجام دهید اکنون زمان اجرای آزمون t دو نمونه است. فرمول و محاسبات خاص بستگی به این دارد که آیا شما واریانس های مساوی یا نابرابر را فرض کنید. برای واریانس های مساوی، می‌توانید از فرمول واریانس t-test استفاده کنید. برای واریانس های نابرابر، می‌توانید از فرمول آزمون t ولش استفاده کنید.

مرحله 8: محاسبه آمار آزمون آمار آزمون را بر اساس فرمول آزمون t انتخابی محاسبه کنید. آمار آزمون اندازه گیری می کند که چند خطای استاندارد اختلاف بین میانگین نمونه از صفر فاصله دارد.

مرحله 9: ارزش بحرانی را تعیین کنید مقدار بحرانی را برای سطح اهمیت و درجات آزادی انتخابی خود تعیین کنید. مقدار بحرانی آستانه ای را که فراتر از آن فرضیه صفر را رد می کنید، تعیین می کند.

مرحله 10: مقایسه آمار آزمون و مقدار بحرانی آمار آزمون محاسبه شده را با مقدار بحرانی مقایسه کنید. اگر آمار آزمون در ناحیه رد (بیشتر از مقدار بحرانی) قرار گیرد، شما فرضیه صفر را رد می کنید. در غیر این صورت، اگر در منطقه غیر رد قرار گیرد، شما نمی توانید فرضیه صفر را رد کنید.

در اینجا چند نکته اضافی وجود دارد که باید هنگام انجام یک آزمون t دو نمونه ای در نظر بگیرید:

1. مطمئن شوید که نمونه‌های شما واقعاً مستقل هستند و تحت تأثیر یکدیگر نیستند.
2. از تکنیک های نمونه گیری تصادفی برای انتخاب نمونه های خود استفاده کنید.
3. در صورت امکان، حجم نمونه به اندازه کافی بزرگ را برای بهبود قابلیت اطمینان نتایج خود جمع آوری کنید.
4. در داده‌هایتان موارد دورافتاده را بررسی کنید و در صورت تأثیرگذاری، آنها را حذف کنید.
5. اگر داده‌های شما فرض نرمال بودن را نقض می‌کند، به جای آن از آزمون‌های ناپارامتریک استفاده کنید.
6. از نرم افزار یا بسته های آماری مناسب برای انجام دقیق محاسبات استفاده کنید.
7. روش‌شناسی و فرضیات خود را برای اطمینان از تکرارپذیری به وضوح مستند کنید.
8. اگر در مورد هر جنبه ای از تجزیه و تحلیل مطمئن نیستید، با یک آمارشناس یا متخصص مشورت کنید.
9. هنگام تفسیر مقادیر p نزدیک به سطح معناداری انتخاب شده محتاط باشید، زیرا ممکن است مرزی مهم باشند.
10. آمار آزمون و درجات آزادی مرتبط با آن را در نتایج خود گزارش دهید.
11. اندازه‌های اثر گزارش، مانند d کوهن یا g هجز را در نظر بگیرید تا بینش بیشتری در مورد میزان تفاوت‌های مشاهده‌شده ارائه کنید.

سه مرجع معتبر یا نام دامنه:

1. موسسه ملی بهداشت (NIH) - NIH اطلاعات زیادی در مورد تجزیه و تحلیل آماری و روش تحقیق ارائه می‌کند و آن را به منبعی قابل اعتماد برای درک و انجام آزمون‌های t دو نمونه‌ای تبدیل می‌کند. li>

2. انجمن آماری آمریکا (ASA) - ASA یک انجمن حرفه ای است که به ترویج درک و کاربرد آمار اختصاص دارد. برای اطلاعات دقیق در مورد آزمون های آماری می توان به انتشارات و منابع آنها اعتماد کرد.
3. موسسه سیستم تجزیه و تحلیل آماری (SAS) - SAS یک بسته نرم‌افزار آماری پرکاربرد است که مستندات و راهنمایی‌های جامعی را در مورد تجزیه و تحلیل‌های آماری مختلف از جمله آزمون‌های t دو نمونه ارائه می‌کند.